Elżbieta Adamiak komponuje i śpiewa piosenki określane mianem poetyckich. Opisuje nimi uczucia za pomocą wierszy ubranych w dżwięki.
W poezji m.in. J. Harasymowicza, A. Ziemianina, J. Barana, A. Poniedzielskiego znajduje echo tego, co jej w duszy gra.
Cicha i zamyślona na scenie, ale życiu prywatnym zamyślona jedynie bywa…..
Do najbardziej znanych piosenkek należy „Jesienna zaduma”, skomponowana przez nią do słów zaczerpniętych z wierszy Jerzego Harasymowicza.
Biogram:
Piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka, która od wielu lat zajmuje w Polsce wyjątkowe miejsce w gatunku poezji śpiewanej. Ze względu na oryginalność, specyficzną wrażliwość i wyjątkową umiejętność muzycznego przekazu tekstu poetyckiego, Artystka należy do grona nielicznych wykonawców tego gatunku.
Gry na fortepianie uczyła się w dzieciństwie, potem w Liceum Muzycznym w Łodzi – gry na gitarze.
Studiowała socjologię na Uniwersytecie Łódzkim, później na Jagiellońskim, ale przerwała studia na trzecim roku aby poświęcić się śpiewaniu.
Na scenie zadebiutowała w 1974 w łódzkim środowisku studenckim. Po zmianie uczelni i przeprowadzce do Krakowa dalej mocno związana z nurtem piosenki i kultury studenckiej. Współpracowała ze znanymi postaciami i grupami ballady poetyckiej oraz piosenki turystycznej (Nasza Basia Kochana, Wolna Grupa Bukowina).
Jest laureatką wielu festiwali, m.in. Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie w 1975 (nagroda za debiut piosenkarski i kompozytorski), Zamkowych Spotkań „Śpiewajmy Poezję” w Olsztynie i Festiwalu Artystycznego Młodzieży Akademickiej „FAMA” w Świnoujściu. W 2002 Elżbieta Adamiak otrzymała na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie „Złoty Indeks”, będący wyróżnieniem dla twórców zasłużonych dla środowiska studenckiego. W 2005, z okazji jubileuszu 30-lecia pracy artystycznej, została odznaczona Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”.
Oprócz udziału w festiwalach i krajowej działalności koncertowej często występowała poza granicami Polski. Śpiewała m.in. w Münster, Kolonii (1977), Niszu (Jugosławia – 1980), Pradze i Budapeszcie (1983), w 1993 odbyła tournée po Australii (Perth, Canberra, Adelajda, Newcastle, Sydney, Hobart, Melbourne). Była też w USA (Chicago, New York – 1995), Paryżu (1996), Saarbrücken (1997), Karlsruhe (2000), Iserlohn, Kolonii, Wuppertalu (2001).
Wielokrotnie brała udział w programach telewizyjnych, których tytuły zazwyczaj nawiązywały do tekstów z jej piosenek: „Znają mnie z jesiennej strony” (1975 ), „Irena Santor zaprasza” (1977), „Jesienna zaduma” (1977 ), „Szare piosenki Elżbiety Adamiak” (1980), „Niepoprawna” (1985), „Prośba o nadzieję” (1989). Rejestrowała także utwory dla Polskiego Radia, które w swoich archiwach posiada ponad 40 piosenek nagranych przez Elżbietę Adamiak.
Dyskografia:
1978: Elżbieta Adamiak, 2 SP Tonpress (S 185-186) („Jesienna zaduma” / „Zielnik wierszy” /-/ „Głogostan” / „Bajka o tym, jak wigilijna noc wychodziła za mąż”)
1980: Elżbieta Adamiak, Polskie Nagrania Muza (SX 1992)
1986: Do Wenecji stąd dalej co dzień, Polskie Nagrania Muza (SX 2285)
1987: Elżbieta Adamiak & Andrzej Poniedzielski – Live, Pronit (PLP 0078)
1991: Moje kolędy, EMI
1992: Półsenne nuty, Pomaton EMI
1995: Atlantyda, Pomaton EMI
2002: Nic nie mam, Polskie Radio, Universal Music
2007: Punkt widzenia / Live ’87 – reedycja płyty z 1987, MTJ
2008: Elżbieta Adamiak + Do Wenecji stąd dalej co dzień – reedycja płyt z 1980 i 1986, 4ever Music
2009: Zbieram siebie, 4ever Music
Strony internetowe:
www.adamiakela.pl
http://kultura.wp.pl/kat,102034,felietony.html?ticaid=1ce91
https://www.facebook.com/elaadamiak